Eerst en vooral: jullie kunnen 'de Zoete Wei' ook volgen op de Facebook pagina (meer foto's): Voedselbos - De zoete wei; ik weet het, de naam voedselbos is wat ambitieus voor een weide met een paar spijltjes en premature boompjes, maar een voedselbos wordt het!
Een kleine innerlijke rel speelde zich eerder deze week af in mijn hoofd.
Mijn zoon en ik hebben vorige week, de dag voor zijn eerste communie, vanalles gezaaid; allemaal plantjes die neefjes en nichtjes zijn van elkaar. Het is een plezier om onze zoon bezig te zien: aarde in het potje, aandrukken, gaatje maken, zaadje erin, gaatje dichtduwen; hij doet het met het grootste plezier.
Dit hebben we gezaaid: meloenen, komkommers, pompoenen (2 of 3 soorten), patissons, courgettes (ook verschillende soorten).
Probleem: we zijn zodanig enthousiast geweest over het zaaiproces, dat we onze potjes een naam vergeten geven zijn.
Nu, een week later, staan er verschillende zaailingen al centimeters hoog en je mag er zeker van zijn dat die kereltjes bijzonder goed op elkaar lijken!
Allemaal tweelingen |
Gelukkig heb ik het lege zaadzakje bij de komkommers laten zitten; vandaag heb ik ook de meloenen teruggevonden (er zat nog een zaadhuls vast aan een van hen). De meloenen en de komkommers gaan straks de serre in en ik had niet graag courgettes of pompoenen binnen gehad en meloenen buiten in de kou.
'Slordig in de ruimte' noemt mijn ma het fenomeen waar ik aan lijd. Het wordt volgens mij van vader op zoon doorgegeven...
Verder zijn mijn kleine helpertjes weer wakker geworden (kikkers, padden, spitsmuizen...).
Pad De Jaegher |
Puit Slock |
Familie spitsmuis: zoek er 3 |
Mijn allerliefste vrouw en ik hebben de serre klaargemaakt voor de zomerteelt; aardig wat werk maar alles ligt er weer netjes bij en dat is nodig want de tomaten moeten dringend de grond in.
De tomaten schreeuwen naar volle grond |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten