Lente

 Het gevoel is onbeschrijfelijk: de perziken, de abrikozen en de pruimen bloeien, de bessenstruiken krijgen weer blaadjes, de jonge blaadjes van de Spaanse zuring zijn op hun lekkerst...
Overal op de zoete wei staken de voorbije maanden tulpen, narcissen en andere bloemen de kop op waarvan we dachten dat ze er niet meer waren (ondertussen staan er velen te bloeien, enkelen hebben de bloei al achter de rug). Lies en ik plantten 2 winters geleden, tijdens de bittere kou en gietende regen, meer dan 200 bloembollen van ongeveer alle voor- en najaarsbloemen die er zijn; vorig jaar waren enkel een drietal narcissen te zien. Nu staat er een verscheidenheid bloemen in bloei waarvan ik niet eens de namen ken.
De lieveheersbeestjes zijn ontwaakt en je ziet ze overal op zoek gaan naar de eerste lekkere hapjes van het jaar. Ook de slakken zijn met honderden tegelijkertijd op rooftocht. Een eendenkoppeltje heeft zijn intrek genomen in onze jonge vijver; vandaag zag ik een kikker vanonder de modder tevoorschijn komen; klaar om een vrouwtje (of een mannetje) te zoeken.
De hommels waren er natuurlijk ook dit jaar weer als de vroegste bij, sommigen lagen in de late winter hun lijfje te verwarmen in de kelk van een krokusje.


Als de natuur weer in gang schiet, doe ik dat ook. Het is een natuurlijke drift denk ik.
Tot vorige week, vulde ik mijn vrije uren nog met (o.a.) lezen.
Aanraders van deze winter zijn:
1. Geroezemoes in het gras - Dave Goulson
2. Drinking Molotov cocktails with Ghandi - Mark Boyle
3. Een klassieker waar constant in gelezen moet worden: Edible Forest Gardens - Dave Jacke

Abrikoos (Prunus armeniaca) 'Bredase'

Er zijn deze winter een paar nieuwe bomen bijgekomen (zie plantenlijstje); de voltooiing van het eindplan komt elk jaartje dichterbij.

Wat heb ik nu reeds gezaaid?
Wortelen, prei, tomaten, paprika, knolselder, uien zijn geplant, erwtjes en sluimererwtjes zijn gezaaid en reeds uitgeplant, labbonen, rode biet, snijsla, rucola, spinazie. (Misschien vergat ik nog enkele kleine rakkers, ik zie ze wel als ze de kop bovensteken).

Wat heeft zichzelf reeds gezaaid?
De drie soorten zuring, de aardperen heb ik een stuk ondergronds laten zitten (ik hoop dat ze de winter overleefden), goudsbloem (er staan er zelf al een paar in bloei op de meest beschutte plekjes), komkommerkruid, raapsteeltjes, rode tuinmelde (de moestuin staat er vol van, we zullen veel jonge tuinmelde in de sla kunnen mengen).
Waarschijnlijk nog vele anderen maar die houden zich nog koest tot het wat warmer wordt.

Wat staat er nog?
Zelfgezaaide kropsla in de serre (héél plezant, geen werk aan gehad en dit jaar al van januari kropsla kunnen eten).
De rabarber die ik tot mijn grote verbazing succesvol gezaaid heb vorig jaar (18 plantjes!!!), de nine-star-perenial broccoli (staat momenteel te bloeien dus kunnen we roosjes oogsten), kardoen, bosaardbeien, zeebiet, de kruiden (onze munt is van plan om dit jaar de hele kruidentuin te veroveren - onze rum staat reeds gekoeld ;) ), kleine pimpernel...
In de serre staat de paksoi hoog opgeschoten, hij is uitbundig aan het bloeien. Ik hoop er nog zaden van te kunnen oogsten voor de tomaten en paprika's de serre in moeten.
Ook de winterpostelein, de opgeschoten veldsla en de rest van de platte peterselie staan er uiteraard nog.

Eerlijk gezegd was ik bezorgd dat enkele nieuwe planten van vorig jaar de winter niet zouden overleven; ze hebben allen knopjes, blaadjes, bloemetjes of nieuwe scheuten. Allen behalve de aardbeiboom, die heeft er lang goed uitgezien maar de nachtvorst heeft een paar weken te lang aangehouden. Ik wacht nog even af om te oordelen of hij het wel dan niet zal halen.

Met een beetje geluk kan ik binnenkort dus alle foto's in de plantenlijst vervangen door de foto's van onze plantjes.

Groene groeten van een gelukkige 'permanaut'