Vanavond had ik een afspraak met een bevriende klant, de klassieke verhalen over gangbare landbouw bleken te kloppen.
Casus 1:
Johan heeft 25 hectare grond in Polen. Een stuk van 17 hectare wordt al jarenlang bewerkt door een Poolse boer; die boer werkt zoals vele Belgische boeren: monocultuur met bestrijding van alles wat ongewenst is.
Helaas moet deze boer jaar na jaar vaststellen dat zijn oogst zienderogen (en verbazend snel) slinkt. De grond is uitgeput...
Johan vroeg me om een plan op te stellen om deze negatieve spiraal te stoppen en om het land te hervormen naar een gebied waar landbouw een herstellende rol speelt...
We besloten om te starten met het inzaaien van lupine en luzerne om de bodem los en doordringbaar te maken. Windhagen van Els worden aangeplant (Els is een bijzonder goede stikstofleverancier en groeit bovendien bijzonder snel). Op de hoogtelijnen komen olijfwilgen en erwtestruiken (ook stikstof- en mineralenbinders). Alles dus om zo snel mogelijk veel vruchtbare en bodemvoedende organische stof aan de grond toe te voegen.
Casus 2:
Ook heeft Johan een stukje grond van maar liefst 170 hectare (je leest het goed, 1.700.000m2) gekocht in Nova Scotia in Canada. Daar moet hetzelfde gebeuren maar in dit geval betreft het een relatief jong bos vol pionierssoorten. Een ander werelddeel, een andere klimaat, een andere geschiedenis...
Twee grote uitdagingen dus voor deze kleine jongen.
Verdere ontwikkelingen worden gepost; eerst nog wat nadenken, opzoeken en studeren lijkt me deze keer niet overbodig.
Dit is een blog over permacultuur. Voor tuiniers, buitenlui en andere geïnteresseerden.
vrijdag 30 oktober 2015
maandag 5 oktober 2015
Waarom ik van muizen houd (soms)...
Vandaag kwam ik nog even wat oogsten in de serre (zie vorige post). Toen ik de rijpe tomaatjes aan het uitzoeken was, hoorde ik een enthousiast gepiep aan de andere kant van de serre. Een spitsmuisje sloeg alarm voor de indringer op haar territorium. Ja, het mag dan wel ik zijn die de serre daar geplaatst heeft, zij brengt er samen met de familie haar dagen door...
Zoals je weet, bestrijd ik hoegenaamd niks, geen insecten, schimmels, knagende zoogdieren... Enkel voor sommige ongewenste gewassen maak ik een uitzondering, die worden uitgetrokken en ter plaatse achtergelaten.
Plaagbestrijding zorgt er immers voor dat je het evenwicht dat zich nog dient te herstellen, verstoort.
Als je bijvoorbeeld last hebt van een bladluizenplaag en je verdelgt de bladluizen op om het eender welke manier, dan mag je insectenhotels plaatsen zoveel je maar wil. Lieveheersbeestje zullen niet komen als je hun belangrijkste voedselbron uitroeit. Zolang je de plagen bestrijdt, komt er geen evenwicht. De plagen zijn er uiteraard steeds eerst, dat is het probleem waarmee je moet leren omgaan. Elk jaar opnieuw zullen de plagen weerkomen en elk jaar opnieuw ontneem je de predatoren de kans om zich te vestigen.
Zo ook in mijn serre. Ik had deze zomer wat last van grote, vette spaanse wegslakken. De schade beperkte zich enkel tot enkele Coeur de Boeuf tomaten; slakken met een goede smaak dus!
Enkele weken geleden, merkte ik echter op dat de vraatschade aan de tomaten ophield. Geen enkele tomaat was beknabbeld!
Dankjewel, familie spitsmuis, jullie bevestigen me dat biodiversiteit inderdaad de enige oplossing is.
Herfst
De zomer mag dan wel voorbij zijn, de zomeroogst gaat onverstoord verder... Was het maar alle jaren zo!
Zeebiet, aubergine, komkommer, tomaten, meloen en de laatste broccoliroosjes van het seizoen...
zondag 4 oktober 2015
zaterdag 3 oktober 2015
Het was me het dagje wel, gisteren...
31 plantjes heb ik een gepast plaatsje kunnen geven op De Zoete Wei. 6 uur plantwerk, je voelt het toch wel enigszins in je rug en spieren, zeker als je zo'n 'sportief' persoon als mij bent.
Gelukkig overwon het gevoel van voldoening het met behoorlijke forfait-cijfers van het gevoel dat mijn lichaam het nu wel gehad had.
Op de foto zie je bottelroos met op de achtergrond pruimen en abrikozen.
31 plantjes heb ik een gepast plaatsje kunnen geven op De Zoete Wei. 6 uur plantwerk, je voelt het toch wel enigszins in je rug en spieren, zeker als je zo'n 'sportief' persoon als mij bent.
Gelukkig overwon het gevoel van voldoening het met behoorlijke forfait-cijfers van het gevoel dat mijn lichaam het nu wel gehad had.
Op de foto zie je bottelroos met op de achtergrond pruimen en abrikozen.
vrijdag 2 oktober 2015
donderdag 1 oktober 2015
Spannende uren...
Vandaag weer een berichtje na lange tijd van stilte...
Een tijdje in hibernatie gaan is niet slecht: het terrein observeren, de gedachten wat ordenen en wachten op de bestelling uit Nederland...
Morgen worden er leuke planten geleverd!!!
Hier vind je een lijstje van wat morgen geleverd wordt: Planten 1 oktober 2015
Een tijdje in hibernatie gaan is niet slecht: het terrein observeren, de gedachten wat ordenen en wachten op de bestelling uit Nederland...
Morgen worden er leuke planten geleverd!!!
Hier vind je een lijstje van wat morgen geleverd wordt: Planten 1 oktober 2015
Abonneren op:
Posts (Atom)